Το σχέδιο του προέδρου των ΗΠΑ να επιβάλει advert hoc «αμοιβαίους» δασμούς στις εισαγωγές είναι πονοκέφαλος για όλους τους εμπορικούς εταίρους του αλλά πρωτίστως για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιτρέποντάς του να στοχεύει όποιες χώρες του μπλοκ θέλει, θα μπορούσε να ασκήσει σοβαρότατες πιέσεις στην ενότητα των 27 κρατών-μελών. Η Κομισιόν εκπροσωπεί το μπλοκ στο εμπόριο και έχει ενιαίο μέτωπο όσον αφορά τους δασμούς. Ας υποθέσουμε ότι ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς 25% στις εισαγωγές ευρωπαϊκών αυτοκινήτων, όπως αναμένει η Goldman Sachs.
Ο επίτροπος Εμπορίου της Ε.Ε., Μάρος Σέφκοβιτς, θα εκπροσωπήσει όλα τα κράτη-μέλη κατά τη διαμόρφωση μιας εμπορικής απάντησης. Εντούτοις, πάνω από το 80% του εμπορικού πλεονάσματος των 156 δισ. ευρώ του μπλοκ με τις ΗΠΑ προέρχεται από τη Γερμανία και την Ιταλία. Πολλά κράτη-μέλη δεν έχουν καθόλου πλεόνασμα και χώρες όπως η Ισπανία κυρίως εισάγουν παρά εξάγουν. Ως εκ τούτου, η απάντηση των Βρυξελλών βοηθά το Βερολίνο και τη Ρώμη, αλλά αποτελεί σπατάλη διαπραγματευτικού κεφαλαίου για τους λοιπούς.
Υποθέτοντας ότι θα εφαρμοσθούν στην πραγματικότητα οι «αμοιβαίοι και δίκαιοι» δασμοί του Τραμπ, η ευπάθεια θα οξυνόταν. Μπορεί να επιτρέψουν στις ΗΠΑ να στοχεύουν μονομερώς εμπορικούς εταίρους, ακόμη και αν αποτελούν μέλη ενός ευρύτερου μπλοκ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αθετηθούν κριτήρια, των φόρων συμπεριλαμβανομένων, και οποιοδήποτε άλλο διαρθρωτικό εμπόδιο η Ουάσιγκτον κρίνει «άδικο». Φανταστείτε ότι ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς 50% σε όλες τις εισαγωγές από τη Δανία, ώστε να τιμωρήσει την αμετακίνητη άρνηση της Κοπεγχάγης να παραδώσει τη Γροιλανδία. Σε αντίθεση με μια χρέωση σε όλη την Ε.Ε., δεν θα έβλαπτε κανένα από τα άλλα 26 κράτη-μέλη. Οπως και η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία θα είχαν περιορισμένα κίνητρα πέρα από την αλληλεγγύη. Οι αμοιβαίοι δασμοί θα μπορούσαν να επεκταθούν πολύ πέραν μιας διαφωνίας τύπου Γροιλανδίας. Ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε επίσης να ξεχωρίσει τη Γαλλία, η οποία επιβάλλει φόρους ψηφιακών υπηρεσιών σε μεγάλους τεχνολογικούς ομίλους των ΗΠΑ. Βέβαια, μεμονωμένα κράτη της Ε.Ε. θα μπορούσαν να κατευνάσουν τον Τραμπ μέσω μη δασμολογικών αγαθών. Η Γερμανία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να παροτρύνει τη Volkswagen να κατασκευάσει περισσότερα αυτοκίνητα στις ΗΠΑ αντί στο Μεξικό. Ωστόσο, ήδη ανακύπτουν δυσκολίες στο να πεισθούν άπαντα τα κράτη να διογκώσουν τις αμυντικές δαπάνες, παρόλο που δεν βρίσκονται δίπλα στη Ρωσία. Εάν ο Τραμπ χρησιμοποιήσει το σύστημα αμοιβαίων δασμών του για να κυνηγήσει ορισμένα κράτη αλλά όχι άλλα, θα δυσχεράνει τα πλείστα τον συντονισμό μιας αποτελεσματικής εμπορικής απάντησης.
